Dag zoveel …mist

Gister brak de zon nog even door ..

Vandaag word weer een mistige dag …de zoveelste..
We besluiten om nog maar weer een keer een rondje te gaan rijden …lopen gaat bij mij nog niet goed ..

Een zwaan hebben we al een paar keer met opgestoken veren zien zwemmen

Ergens heb ik dan het idee …dat het de partner is van de zwaan die we een poosje geleden dood in de sloot zagen liggen en inmiddels volledig opgegeten is …
Er resten nog wat veertjes in het weiland.

We zagen de zwaan te water gaan en hij komt toch al met al best met een vaart op ons af varen ……

Nee van ons geen gevaar te duchten

En met een behoorlijke vaart gaat hij ons voorbij

Zo links en rechts zien we nog wat buizerd zitten ….

Maar tsja ze zien ons ook en vliegen op

En dan ineens zien we Arie door de struiken rennen

Elke Fazant heet Arie bij ons …
en dat komt omdat we er ooit een
cadeau gehad hebben van onze Franse vrienden ….

Een opgezet exemplaar …..
die heeft jaren bij ons op een kast gestaan
en werd alleen in de kamer gezet als de vrienden op visite kwamen ..
Later hebben wij hem aan een nichtje van ons gegeven …
Arie heeft nog jaren in een kroeg met menig polonaise voorop gelopen ..een helmpje van een paar bierdopjes op de kop …tegen het stoten …oke …..
En ineens stond ie hier weer voor de deur met ene briefje om de nek dat hij ons zo miste …. nou wij hem niet ..
En zo vertrok Arie voor zn laatste reis naar de kwekerij van de meiden die onze tuinen aangelegd hebben ….
En ineens was hij daar vertrokken …. nog steeds heb ik het idee dat hij zomaar weer voor de deur kan staan …

Ik zie Arie en zn hele familie liever zo vrij als een vogel door de polder trekken ..
Maar nog steeds brengt het vertellen van dit verhaal een grijns op mn gezicht.